یا زهرا(سلام الله علیها)

«حضور جوانان و روحیه‌های بسیجی باید محیط مسجد را زنده و پرنشاط و آینده‌پو و لبریز از امید سازد.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) از منظر رهبر انقلاب جایگاه مسجد در ساختن آینده نقش مهمی است. «مسجدی که جایگاه نماز است و مظهر آمیختگی دنیا و آخرت و پیوستگی فرد و جامعه در دیدگاه و اندیشه‌ی مکتب اسلام است.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) حضور و فعالیت جوانان مومن انقلابی در مسجد  باید آینده را بسازد. «آشنا کردنِ جوانان، با صفا و بهجتی که در نماز و ذکر هست، خدمتی بزرگ به آنان و به آینده‌ئی است که باید با دست توانا و عزم جوانانه‌ی آنان ساخته و پرداخته شود. سفارش اینجانب آن است که مسجد را نیز همچون دلهای جوان، پاکیزه و پیراسته، و لبریز از شور و انگیزه‌ و نشاط کنید.»(۱۳۸۸/۰۸/۱۲) «با این نگاه، دل‌های ما برای مسجد می‌تپد و از شوق و احساس مسئولیت، لبریز می‌گردد.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸)

برای رسیدن به «مسجد طراز اسلامی»، «امامان جماعت، هیئتهای امناء، خادمان موظف و متبرّع، هر یک باید بخشی از این کار بزرگ و اثرگذار را بر دوش خود حس کنند.»(۱۳۸۸/۰۸/۱۲) در ادامه مسئولیت هر یک از خدمتگزاران مسجد یا همان “بچه مسجدی‌ها” می‌آید.

۱. امام جماعت
«امام جماعت باید آماده‌سازی خویش برای طبابت معنوی را وظیفه حتمی خود بداند. [زیرا] روحانی پرهیزگار، خردمند، کارشناس و دلسوز در مسجد، همچون پزشک و پرستار در بیمارستان، روح و مایه‌ی حیات مسجد [است]. روحانی دانا و مسئولیت‌پذیر و پرهیزگار میتواند و میباید محور منظومه‌ی تلاش مقدس برای عمران مساجد و پرداختن به آرایه‌های معنوی و ظاهری آن باشد.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸)  «ائمه‌ی محترم جماعات، مساجد را از همیشه فعال‌تر کنند و آموزش ترجمه و مفهوم و روح نماز را به شکل نوین و جذاب، در برنامه‌های خود بگنجانند.»(۱۳۷۶/۰۷/۰۷)  «امام جماعت، غمگساری و راهنمایی و همدلی را در کنار اقامه‌ی نماز، در آن مهبط رحمت و هدایت الهی (مسجد) به نمازگزاران هدیه کند.»(۱۳۸۰/۰۶/۱۵) «امامان محترم جماعت اگر خود بر اثر کهولت و غیره نمی‌توانند وظیفه‌ی رابطه و اُنس و راهنمایی را برای نمازگزاران بویژه جوانان فراهم کنند، در کنار خود فضلای جوان و پرنشاط را به کار گیرند و آنان را در کار با خود شریک سازند.»(۱۳۸۰/۰۶/۱۵) «مدیریت محتوایی و معنویِ مسجد که بر دوش روحانی مسجد است باید خردمندانه و مسئولانه، و حتی عاشقانه باشد.»(۱۳۹۰/۰۷/۱۹) «امام جماعت به تماس و رابطه با مأمومین بپردازد.»(۱۳۹۲/۰۶/۱۳) «نماز صبح در مساجد اقامه شود.»(۱۳۷۵/۰۶/۳۱) «چه نیکوست که دانش آموزان برجسته و ممتاز در هر محل، در مسجد و در برابر چشم مردم و از سوی امام جماعت، تشویق شوند.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸)

۲. متولیان و مدیران مساجد
 «بصورت کامل از ظرفیت شوق‌آوری و شورآفرینی مساجد برای جذب قشرهای مختلف مردم و تبلیغ مفاهیم و معارف اسلامی بهره‌گیری شود.»(۱۳۸۴/۰۵/۳۰) «دست‌اندرکاران اداره‌ی مساجد برای رونق بخشیدن روزبه‌روز به نماز، با کیفیت مطلوب،  در میان مردم به‌ویژه جوانان و نوجوانان احساس مسئولیت کنند.»(۱۳۹۱/۰۶/۱۵) «زمزمه‌ی محبت متولیان و مدیران و امنای مساجد، باید دلهای پاک جوانان را مجذوب و مشتاق کند.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) «باید با برنامه‌ریزی صحیح و استفاده از ابزارهای فرهنگی، هنری، عمران معنوی مساجد را تقویت کرد و از ظرفیت شوق‌آوری و شورآفرینی مساجد برای جذب قشرهای مختلف مردم و تبلیغ مفاهیم و معارف اسلامی، بهره‌گیری کامل کرد.»(۱۳۸۴/۰۵/۳۰) «پخش صداهای آزاردهنده بویژه در شب و هنگام آسایش مردم، کاری ناروا و در مواردی خلاف شرع است. تنها صدائی که باید از مسجد در فضا طنین بیفکند بانگ اذان با صوت خوش و دلنواز است.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) «مسجد در همه جا باید پاکیزه، زیبا و آرامبخش باشد.»(۱۳۹۰/۰۷/۱۹)

دریافت “خط حزب‌الله” نسخه‌ی مطالعه (A۴)

۳. مجموعه فعالان مسجد
«حضور جوانان و روحیه‌های بسیجی باید محیط مسجد را زنده و پرنشاط و آینده‌پو و لبریز از امید سازد.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) «میان مسجد و مراکز آموزشی در هر محل، همکاری و پیوند تعریف شده و شایسته‌‌ای برقرار گردد.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) «مسجد باید رابطه‌ی خود را با جوانانی که ازدواج میکنند، با کسانی که به موفقیتهای علمی و اجتماعی و هنری و ورزشی دست می‌یابند، با صاحب همّتانی که کمک به دیگران را وجهه‌ی همت میسازند، با غمدیدگانی که غمگساری می‌جویند، و حتی با نوزادانی که متولد میشوند، برقرار و مستحکم کند.»(۱۳۸۹/۰۷/۱۸) «مساجد، [باید] به شکل شایسته غبارروبی شود.»(۱۳۷۵/۰۶/۳۱) «خدمت به مسجد، کاری مردمی و همگانی شمرده شود.»(۱۳۷۵/۰۶/۳۱)

 گزارش نشریه‌ی خط حزب‌الله (شماره‌ی چهل‌و‌ششم)
 

دستمان پر است
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی: «دستگاه‌های تبلیغاتی دنیا برای گمراه کردن انسانها… از همه‌ی امکانات استفاده میکنند برای الگوسازی، ملتها هم دستشان خالی است و الگویی برای ارائه در مقابل آنها ندارند. ما دستمان پُر است… امام حسن و امام حسین را گفته‌اند: «سیّدی شباب اهل الجنّة» … یعنی جوانی اینها باید به عنوان یک الگو همیشه در مقابل چشم جوانهای دنیا باشد. جوانی پیغمبر و امیرالمؤمنین هم همین‌جور است.» ۱۳۸۳/۰۵/۱۷
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR طرح «دستمان پُر است» را براساس بیانات رهبر انقلاب درباره‌ی توانایی نظام اسلامی و ملت ایران برای الگوسازی فرهنگی در مقابل الگوسازی‌های گمراه‌کننده‌ی دستگاه‌های تبلیغاتی دنیا منتشر می‌کند.

معرفی کتاب

داستانی که خیلی‌ها آن را باور نداشتند
کتاب تن‌تن و سندباد را می‌توان یک کتاب استراتژیک در حوزه‌ی ادبیات نوجوان به‌شمار آورد. این کتاب که در سال ۱۳۷۰ نگارش شده است، با نگاهی دقیق و نافذ مسئله‌ی نوظهور زمان خود را به عنوان موضوع و هسته‌ی اصلی داستان برگزیده است. هدف نویسنده از خلق چنین داستانی، پرداخت استعاری و غیرمستقیم به مسئله‌ی «تهاجم فرهنگی» غرب به شرق است. جالب آنکه در ابتدای دهه‌ی هفتاد، مسئله‌ی تهاجم فرهنگی امری واضح و قابل رؤیت برای همگان نبود و حتی علی‌رغم تأکیدات فراوان رهبرانقلاب، این امر برای طیف وسیعی از دست‌‌اندرکاران و مسئولان گنگ و نامفهوم بود…

سال ۱۹۲۹ میلادی، «ژرژ رمی»، نویسنده‌ی بلژیکی برای نخستین بار داستانی مصور را با عنوان «تن‌تن در سرزمین شوراها» منتشر کرد. در این کتاب خبرنگار به اسم تن‌تن به همراه میلو که سگ خانگی‌اش است به شوروی که نماینده و قطب کشورهای بلوک شرق بود سفر می‌کند و در می‌یابد که افرادی ستمگر و نادان در آن حکومت می‌کنند که هیچ پیشرفت اقتصادی به وجود نیاورده‌اند. پس از انتشار این کتاب و استقبالی که از آن در غرب شد، مجموعه‌های بعدی تن‌تن نیز نگارش و به سرعت ترجمه شد. شخصیت ماجراجو و جذاب تن‌تن با مدل موهای خاص خود که به همین نام نیز معروف شد، در بین نوجوانان جهان طرفداران زیادی پیدا کرد و خیلی زود به عنوان نماد یک جوان جذاب و باهوش غربی تکثیر شد. در این میان اما تصویر خشن و بدی که از روس‌های کمونیست، قبایل بومی کنگو، سیاهپوستان امریکا، نژادهای جنوب شرقی آسیا و … در مجموعه آثار تن‌تن نشان داده می‌شد حاکی از ترویج نگاه برتر و بالاتر غرب بر دیگر فرهنگ‌ها بود. تن‌تن به هرجایی که سفر می‌کرد، مردمی را می‌دید که گرفتار مشکلی هستند و مانند همه داستان‌ها و فیلم‌های آمریکایی و غربی، این او است که در نقش «ناجی» وارد شده و با همراهی دوستانش آن مشکل را برطرف می‌کند. تن‌تن را می‌‌توان یکی از نمونه‌های موفق از نمادی برای تبلیغ و ترویج یکسان‌سازی فرهنگی در جهان آن زمان به حساب آورد.
 
جنگ افسانه‌ها برای بازسازی هویت ملی
این بار اما تن‌تن در کتابی از یک نویسنده ایرانی ظهور پیدا کرده است. در این کتاب، تن‌تن در ادامه‌ی ماجراجویی‌هایش با همراهی دوستان همیشگی‌ خود، یعنی میلو، کاپیتان هادوک و پروفسور تورنسل به سفری دیگر آمده‌اند. آن‌ها پس از سفر به نقاط مختلف جهان و خلق داستان‌های گوناگون، حالا به عنوان جهانگرد، میهمان مردم شرقی می‌شوند. اما پس از مدتی مشخص می‌شود هدف آن‌ها یافتن افسانه‌های شرق و غلبه بر آن‌ها است، تا با تعریف این قصه‌ی جدید، خود به عنوان افسانه‌های جدید جهان مطرح و الگوی جوانان و نوجوانان شوند. تن‌تن و دوستانش به هر نقشه و وسیله‌ای می خواهند در این داستان جدید پیروز شوند، اما در این میان سندباد با همراهی افسانه‌های شرقی به مقابله با مهاجمان برمی‌خیزد. تن‌تن که خود را در حال شکست می‌بیند به ناچار مجبور می‌شود تا از دیگر قهرمان‌های غربی کمک بخواهد و پای افسانه‌هایی مثل سوپرمن، تارزان و کینگ کنگ نیز به داستان باز می‌شود. در آخر اما این مشرقیان هستند که با استفاده از قدرت عقل و خودباوری، موفق می‌شوند مهاجمان را شکست دهند. اما گروه شکست‌خورده در حالی به غرب باز می‌گردند که در فکر حمله‌ای مجدد به مشرق زمین هستند.

کتاب «تن‌تن و سندباد» اثری خیالی و استعاری از تقابل دو شخصیت تن‌تن و سندباد به نمایندگی از دو فرهنگ غرب و شرق است. این کتاب سال‌ها پس از پایان مجموعه داستان‌های تن‌تن، توسط «محمد میرکیانی» خلق و نگارش شده است. کتاب داستان تقابل افسانه‌های کهن مشرق زمین و داستان‌های خیالی غرب با زبانی استعاری و در قالب واقع‌گرایانه است. شخصیت‌هایی نظیر سندباد، علی‌بابا و … که روزگاری سکه‌ی رایج بازار نقال‌ها بودند و در دل داستان‌های خود نکته‌های پندآموز داشتند، در این کتاب به مصاف قهرمان‌های پوشالی و بزرگنمایی شده‌ی غرب می‌روند. هر کدام از این دو گروه به‌عنوان نماینده‌های فرهنگ خود در کتاب معرف می‌شوند. در مقابلِ قدرت‌های بی‌منطق و بزرگنمایی شده‌ی قهرمان‌های غرب، افسانه‌های شرق راه‌هایی منطقی و عاقلانه در پیش می‌گیرند و در برابر تهاجم و خوی خشونت‌طلبی آن‌ها، با صبر و اتحاد سرزمین‌شان را نجات می‌دهند. در حقیقت میرکیانی تلاش کرده است حقیقتی تاریخی را در قالب یک داستان خیالی برای نوجوانان بازگو کند. داستان تهاجم تکراری غرب بر سرزمین‌های شرقی و استعماری که بر کشورهای آسیایی و آفریقایی گذشته است، این‌بار در شکلی جدید و با هدف سیطره بر فرهنگ و اندیشه در تن‌تن و سندباد روایت می‌شود.

در این اثر نویسنده با نگاهی دقیق و انتخابی درست، گروه سنی نوجوان را به عنوان مخاطب برگزیده است و آن‌ها را پای نقل این داستان نشانده است. نوجوانانی که در آستانه‌ی ورود به جوانی و ورود جدی به عرصه‌ی اجتماع قرار دارند و بیش از هر زمان دیگری در معرض سؤال «من کیستم؟» و بحران انتخاب هویت، به‌عنوان آینده‌ی بالقوه‌ی خود قرار دارند.
 
یک کتاب استراتژیک
کتاب تن‌تن و سندباد را می‌توان یک کتاب استراتژیک در حوزه‌ی ادبیات نوجوان به‌شمار آورد. این کتاب که در سال ۱۳۷۰ نگارش شده است، با نگاهی دقیق و نافذ مسئله‌ی نوظهور زمان خود را به عنوان موضوع و هسته‌ی اصلی داستان برگزیده است. هدف نویسنده از خلق چنین داستانی، پرداخت استعاری و غیرمستقیم به مسئله‌ی «تهاجم فرهنگی» غرب به شرق است. جالب آنکه در ابتدای دهه‌ی هفتاد، مسئله‌ی تهاجم فرهنگی امری واضح و قابل رؤیت برای همگان نبود و حتی علی‌رغم تأکیدات فراوان رهبرانقلاب، این امر برای طیف وسیعی از دست‌‌اندرکاران و مسئولان گنگ و نامفهوم بود تا جایی‌که ایشان در یکی از دیدارهای خود چنین می‌فرمایند: «ما چند سال قبل از این بحث تهاجم فرهنگی را مطرح کردیم؛ بعضی‌ها اصل تهاجم را منکر شدند؛ گفتند چه تهاجمی؟ بعد یواش یواش دیدند که نه [فقط] ما می‌گوییم، خیلی از کشورهای غیرغربی هم مسئله‌ی تهاجم فرهنگی را مطرح می‌کنند و می‌گویند غربی‌ها به ما تهاجم فرهنگی کردند؛ بعد دیدند که خود اروپایی‌ها هم می‌گویند آمریکا به ما تهاجم فرهنگی کرده! لابد دیده‌اید، خوانده‌اید که [گفتند] فیلم‌های آمریکایی، کتاب‌های آمریکایی چه تهاجم فرهنگی‌ای به ما کرده‌اند و دارند فرهنگ ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. بعد بالاخره به برکت قبول دیگران، این حرف ما هم مورد قبول خیلی از کسانی که قبول نمی‌کردند قرار گرفت! تهاجم فرهنگی یک واقعیّتی است.» اما گویا مطالعه‌ی این کتاب، موجب خوشحالی و مسرت رهبرانقلاب شد که لااقل در گوشه‌ای از این کشور، نویسنده‌ای در آن سال‌ها خطر تهاجم فرهنگی را حس کرده و چنین کتابی را نوشته‌ است. به همین دلیل رهبرانقلاب در یادداشت کوتاه خود بر این کتاب چنین نوشته‌اند: «من هم همین قصه را همیشه تعریف می‌کردم! حیف که خیلی‌ها آن را باور نداشتند… حالا دیگر کار من آسان شد! همین بس است که نسخه‌ی این کتاب را به همه‌ی بچه‌ها بدهم.»

کتاب تن‌تن و سندباد نمونه‌ای موفق از نگاه اجتماعی یک هنرمند و دغدغه‌ی او درباره‌ی حفظ فرهنگ بومی کشور در دهه‌ی هفتاد است، میرکیانی با نگاهی دقیق از کارکرد ماهواره و خدمت ابزاری آن به دگرگونی فرهنگی مطلع شد و این مسئله را در کتاب خود به شکل داستانی مطرح کرده است. در جایی در انتهای کتاب، پس از شکست تن‌تن و دوستانش، کاروان سندباد به شهری می‌رسند و می‌فهمند که این بار غربی‌ها از آسمان حمله کرده‌اند، چنین می‌خوانیم: علاءالدین پرسید: «چطور از آسمان حمله کرده‌اند؟» پیرمرد آهی کشید و گفت: «می‌گویند با ماهواره. صنعت این قرن است. آن‌ها اینبار از بالا به سرزمین قصه‌های مشرق زمین حمله کرده‌اند. می‌گویند قصد کرده‌اند با این دستگاه همه چیز ما را عوض کنند. می‌خواهند رنگِ‌رو، زندگی، حرف زدن، راه رفتن، خورد و خوراک؛ پوشاک و همه‌چیز ما را به جانبی که خودشان صلاح می‌دانند ببرند.»

حالا اما در دهه‌ی چهارم انقلاب اسلامی، در سال‌هایی که هجمه‌ی تهاجم فرهنگی نسبت به سال‌های قبل به مراتب بیشتر شده است و ابزارهای رسانه‌ای جدیدتر و پیچیده‌تری برای تسلط و یکسان‌سازی فرهنگی به میدان آمده‌ است، نوجوان انقلاب اسلامی همچنان چشم انتظار خلق «تن‌تن و سندباد» های زمانه‌ی خود است. آثاری که او را با هویت خود آشنا سازد.

دکتر مهدی اسحاقی در نهمین نشست پاتوق شیشه‌ای اصفهان که در محل کتابخانه مرکزی اصفهان برگزار شد با بیان اینکه قدمت طب سنتی در ایران حدود صد سال پیش برمی‌گردد، افزود: این در حالی است که به واسطه تهاجم طبی که از طرف غرب به ایران وارد شد این طب جای خود را به طب غربی داده است و به عبارتی می‌توان گفت به فراموشی سرپرده شده است.
وی تفاوت اساسی طب اسلامی وغربی را در«کل نگر» بودن این طب در مقابل « جزء نگری» طب غربی دانست و بیان داشت: هستی از دیدگاه طب سنتی به چهار کیفیت سرد، گرم، خشک و تر تقسیم بندی شده است که از ترکیب آنها تمامی اشیاء تشکیل می‌شود.
این متخصص طب سنتی و اسلامی با اشاره به اینکه نسبت اجزای تشکیل دهنده جهان و بدن انسان مشخص‌کننده کیفیت آن چیز است، تصریح کرد: به عبارتی زمانیکه خشکی شیئی زیاد شود استحکام آن زیاد خواهد شد، در نهایت این خشکی بر نوع بدن انسان نیز تاثیر شگرفی دارد.
وی فصول سال را به چهار کیفیت بالا تقسیم کرد و اظهار داشت: این امر در حالی است که عدم توجه به نوع تغذیه در فصول مختلف سال و با توجه به نوع کیفیت فصل موجب ایجاد انواع ناراحتی‌ها برای ما خواهد شد.
اسحاقی تغذیه را به هشت گروه مختلف غذای خوراکی، دیداری، شنیداری،‌ بویایی، جذبی، جنسی،‌ تفکر و انس تقسیم کرد و ادامه داد: رنگ‌های موجود در طبیعت دارای نوعی غذای دیداری هستند این ما هستیم که با استفاده از رنگ‌ها درزندگی خود مزاجمان را تغییر می‌دهیم، به طور مثال رنگ قرمز دارای مزاجی گرم و خشک است بنابراین افراد پرخاشگر نباید به هیچ عنوان ازاین رنگ استفاده کنند.
وی بیان داشت: آهنگ‌ها و اصوات محیط زندگی ما غذای شنیداری ما را تشکیل می‌دهند که بر حسب مزاج خود تاثیر مثبت یا منفی بر بدن ما دارند، به عبارتی آهنگ‌های غربی دارای مزاجی سرد و خشک هستند و فرد پس از مدتی از شنیدن این اصوات دچار اضطراب و افسردگی خواهد شد.
این متخصص طب سنتی و اسلامی با اشاره به اینکه در این طب به رابطه شنیداری مادرو جنین نیز تاکید شده است،‌ تصریح کرد: اطباء طب سنتی از مادران باردار درخواست می‌کنند، در این دوران با کودک خود صحبت کنند و برای او قرآن بخوانند.
وی با بیان اینکه صدای اذان از طبیعت گرم و نفوذ کننده‌ای تشکیل شده که هیچ‌گاه شما از شنیدن صدای آن خسته نمی‌شوید،‌افزود: دانشمندان ثابت کردند که پخش صدای اذان برای مبتلایان به افسردگی موجب رهایی انان از این حالت می‌شود بنابراین بهترین راه نشاط روحی انسان گوش سپردن به صدای اذان است.
اسحاقی با اشاره به غذاهای بویایی مانند بوییدن گل نرگس، عود، مشک و حتی استفاده از عرق نعنا، گفت: ثابت شده است که بوییدن گل نرگس به علت ترکیبات خاص آن از آلزایمر جلوگیری می‌کند،‌به علاوه استفاده از عود و مشک در اتاق موجب افزایش طبیعت گرم و خشک و در نهایت کاهش خواب‌آلودگی در فرد می‌شود.
وی افزود: غذاهای جذبی نیز آن دسته از موادی هستند که از طریق پوست در بدن ما جذب می‌شوند، مانند کرم‌های آرایشی که استفاده نادرست از آنها موجب جذب در پوست و در نهایت ایجاد مشکلات پوستی خواهد شد.
این متخصص طب سنتی و اسلامی با بیان اینکه غذای انس تنها با ارتباط با معبود هستی محقق می‌شود، اظهارداشت: بالاترین درجه انس با معبود است، تامین غذای انس و ارتباط با معبود شما را از تمام مشکلات جسمی نجات خواهد داد.
وی غذای تفکر را نوع نگرش و عمل انسان دانست و خاطرنشان کرد: هر عملی پشتوانه یک فکر است، وقتی شما زیبا ببینید بالطبع زیبا نیز عمل می‌کنید، عادت‌ها باورها را اصلاح می‌کند و در نهایت شخصیت افراد را تشکیل می‌دهد.

*آیا اگر از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، امام زمان(عج) به ما سر می‌زند؟

قطعا گناه کردن، مهم‌ترین علت محرومیت از عنایات امام زمان(عج) است، امام مهدی (عج) نیز در توقیع شریفشان به شیخ مفید می‌فرماید: «ما را از ایشان(شیعیان) چیزی محبوس نکرده است، مگر گناهان و خطاهایی که از ایشان به ما می‌رسد و ما آن را ناخوش می‌داریم و از ایشان نمی‌پسندیم».

آیت‌آلله بهجت نیز بیان فرموده‌اند: اگر بفرمایید چرا به آن حضرت دسترس نداریم، جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملتزم نیستند؟ او به همین از ما راضی است؛ زیرا «اورع الناس من تورّع عن المحرمات»؛ پرهیزکارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد، ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.

بنابراین اگر ما از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، به مقامی می‌رسیم که غیبت و حضور برایمان فرقی ندارد، امام سجاد(ع) به ابوخالد کابلی می‌فرماید: «ای ابوخالد! به درستی که مردم زمان غیبت حضرت مهدی(عج) آنان که معتقد به امامت هستند و در انتظار ظهور او به سر می‌برند، با فضیلت‌ترین مردم همه زمان‌ها هستند؛ به دلیل اینکه خداوند متعالی عقل و فهمی به آنان عنایت کرده که غیبت در نزد آنان به منزله ظهور و مشاهده گشته است».

از این رو، در حدیث دیگری امام جعفر صادق(ع) می‌فرماید: «هر کس دوست دارد که از یاران حضرت قائم(عج) شود؛ باید که منتظر باشد و در عین حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو مشغول شود».

بنابراین اگر کسی ترک گناه کند و منتظر امامش باشد، از یاران واقعی حضرت به شمار می‌آید، آن‌گاه اگر بزرگترین توفیق الهی او را دریابد، غیبت و و ظهور حضرت برایش تفاوت نخواهد داشت.